Can Yücel – İğneli Şiir

anam babama aşik olmuş,
babam da anama.
Gezelim bu çarşamba demiş babam.
Sur-dişli anam, öyle şik bir fistani yok,
ablasinin nişanliğini istemiş ödünç,
teyzem daha toplu, oturmamiş üstüne entari,
teyelle, iğneyle ayarlamişlar üstüne
anamin.
Babam, kavilleri üzre, gelip topkapi dişindaki evlerine,

anami alip, kaçbir tiramvaylan aktarma,
bebeğe götürmüş o afrodit’i
bebek sirtlarina çikmişlar.
Babam oturtmuş anami çayira,
denizi göstermiş,
iyi şeylerden söz etmişler,
derken öpecek olmuş anami,
anam çoktan razi.
Babam el atinca orasina, burasina,
fistandaki iğneler batmaz mi eline!
Ay! Demiş bağirmiş babam…
O gün, o çayirda, o an
düştüğüm için ben anamin imgelemine,
yaşamda da, şiirde de
böyle iğneli konuşmakliğim.

Can Yücel

Can Yücel – İğneli Şiir” için 2 yorum

  1. Haytin ozunu anlatan bir siir

    En guzel misrasi ise

    Elini ayagini bile sahiplenmeyeceksin

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir